Η εφαρμογή στρατηγικών για τη μείωση του επιπολασμού των καρδιαγγειακών νοσημάτων πρέπει να αποτελέσει βασικό πυλώνα της δημόσιας υγείας. Έμφαση πρέπει να δοθεί όχι μόνο στη μείωση του επιπολασμού των επικρατέστερων παραγόντων κινδύνου για αυτά, αλλά και στη βελτιστοποίηση της μακροχρόνιας εφαρμογής κατάλληλων προληπτικών μέτρων [5,6]. Είναι κοινά αποδεκτό ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, με κυριότερους αυτούς που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, είναι τροποποιήσιμοι και επομένως αποτελούν πρωταρχικό στόχο οποιασδήποτε προσπάθειας πρόληψης.